"Ik overwon leukemie en kreeg mijn diploma": het buitengewone verhaal van Flavio, de strijdlustige middelbare scholier uit Bisceglie.

Een nauwelijks zichtbare glimlach, vriendelijk, discreet. Een jongen zoals vele anderen die tien maanden op een achtbaan van tegenstrijdige emoties doorbracht en uiteindelijk zijn zorgen, angsten en ziekte overwon. Flavio Petrarota's verhaal verdient de vaak misbruikte term 'veerkracht': zijn explosieve geestkracht bleek cruciaal in de moeizame reis van herstel van een ziekte die hij puur bij toeval ontdekte.

"Het gebeurde allemaal vlak voor de start van het nieuwe schooljaar", vertelt de middelbare scholier uit Bisceglie. "Ik heb gisteravond meegedaan aan een minivoetbaltoernooi, zo'n zomercompetitie die uren duurt, en de dagen erna besefte ik dat ik nog niet hersteld was van het harde werk", voegde de 19-jarige eraan toe, die gewend is aan veel veeleisendere competitieve omgevingen met de jeugdteams van Bisceglie Calcio. Het was een wake-upcall die de jongen en zijn familie niet onderschatten, zoals zijn vader, Aldo, verpleegkundig coördinator van de afdeling zeldzame tumoren en melanomen van het Bari Cancer Institute, uitlegde: "We hebben onmiddellijk alle nodige tests uitgevoerd: een snelheid die achteraf gezien, mede gebaseerd op het unanieme oordeel van de artsen, cruciaal bleek." Diagnose: leukemie. En zo werd in een mum van tijd het leven van een leerling van de "Leonardo da Vinci" middelbare school, van een eenvoudige en vastberaden jongen, van een jonge en gepassioneerde voetballer, volledig op zijn kop gezet.

De aanvankelijke ontmoediging maakte al snel plaats voor vastberadenheid. Vijf lange maanden behandeling volgden in het Giovanni Paolo II Kankerinstituut in de Apulische hoofdstad onder leiding van Attilio Guarini, directeur hematologie, en de artsen Crescenza Pasciolla en Antonello Rana. Gezondheid stond natuurlijk voorop: maar hoe zat het met school? "Ik kan eerlijk gezegd niet ontkennen dat ik al mijn aandacht aan de behandeling heb besteed en heb overwogen om het jaar over te slaan, indien nodig," vertrouwde Flavio toe, die niet in staat was om fysiek aanwezig te zijn. Maar op de middelbare school slaagden directeur Donato Musci en docente Angela Colamartino, coördinator van het vijfde jaar van de hoofdvak toegepaste wetenschappen, er met vasthoudendheid in om de goedkeuringsprocedure voor een gepersonaliseerd leerplan te activeren, goedgekeurd door de klassenraad: een primeur in de lange en roemruchte geschiedenis van de Da Vinci middelbare school in Bisceglie.

De jongen kon de activiteiten volgen via afstandsonderwijs, de INVALSI-tests afleggen en verschillende beoordelingen ondergaan. De intensieve chemotherapiecycli, mogelijk gemaakt door het ontbreken van andere pathologieën bij de patiënt, verliepen zonder noemenswaardige problemen: "De geweldige steun van Dr. Anna Colantoni en Dr. Alessandro Rizzo en de sterke steun van algemeen directeur Alessandro Delle Donne hielpen Flavio door een delicate fase heen", benadrukte zijn vader Aldo. De jonge vechter stond ook voor de beproeving van een beenmergtransplantatie, essentieel in zijn geval: de omcirkelde datum op de kalender voor Flavio Petrarota is 18 maart. De operatie werd uitgevoerd in het ziekenhuis "Papa Giovanni XXIII" in Bergamo door het team onder leiding van professor Alessandro Rambaldi en gecoördineerd door Emilia Locatelli. Het was een allogene transplantatie, met gezonde stamcellen van een volledig compatibele maar onbekende donor, aangezien hij geen deel uitmaakte van de directe familie van de jongen. Het was een groot succes, tot grote vreugde van zijn familie en vrienden.

Na de strijd om het leven gewonnen te hebben, hoefden alleen nog maar zijn eindexamens te worden afgelegd. En hier kwam de synergie tussen Puglia en Lombardije om de hoek kijken, en niet alleen op het gebied van gezondheidszorg: de dialoog tussen de regionale schoolbesturen stelde Flavio in staat een gepersonaliseerd staatsexamen af te leggen, waarmee het recht op gezondheid en het recht op onderwijs perfect met elkaar werden verzoend. Het "Belotti"-instituut in Bergamo nam de zaak over, en voor de inwoner van Bisceglie, die na zijn ziekenhuisopname te gast was in Casa del Sole, gerund door de Paolo Belli Association en de AIL (Italiaanse Nationale Vereniging van Scholen), diende zich een nieuwe uitdaging aan. "Hoe meer je bepaalde gevechten voert, hoe minder angstaanjagend al het andere wordt", merkte hij op. Het onderwerp vervuiling voor het eerste van de twee schriftelijke examens, het mondeling examen via videoconferentie, en de uitreiking van het diploma werden besproken. Bij zijn terugkeer in de stad werd er groot feest gevierd, met de middelbare schoolgemeenschap van Bisceglie die hem nooit is vergeten te steunen. Het leven gaat door voor Flavio, met hernieuwd enthousiasme: "Ik wil dokter worden." Een paar gezonde voorzorgsmaatregelen, wat voorzichtigheid met zijn dieet en regelmatige controles zullen hem op deze reis vergezellen. En terwijl een trotse vader ("Alessandro, mijn oudste, zit al in zijn vierde jaar geneeskunde") alleen maar dankbaarheid kan uiten voor iedereen die hij onderweg ontmoet en hen "engelen" noemt, kijkt een jonge zoon uit Bisceglie uit naar de toekomst die hij heeft verdiend, vecht hij tegen tegenslag en laat hij een voorbeeld na om te koesteren.